qarğa — is. Leş və böcəklərlə qidalanan iri, döşü boz qara quş. Qarğanın səsi çıxanda qar gələr. (Ata. sözü). Qarğaya güllə atırdım, gündə gəlib toyuqların cücələrini daşıyır. Ə. H.. Qarğa quzğun kimi tökül(üş)mək – bir şeyi götürmək, qamarlamaq; üstünə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qajir — (Oğuz) quzğun. – Qajir ət yi:r … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
axırda — z. 1. Hamıdan sonra, qurtaracaqda. Axırda duran kimdir? 2. Nəticədə, ən nəhayətdə, bir şeyin nəticəsində, nəhayət. Axırda dilə gəlib cavab verdi. O, axırda özü avara qalacaqdır. Axırda bildiyi yadından çıxacaq. – Ey xuda, kim çəkər axırda gülabın … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başkəsən — sif. 1. Cəllad, insan qatili, xunxar; vəhşi, yırtıcı, dələduz. <Salman:> Mən o evyıxanları, o başkəsənləri deyirəm ki, sərhədləri, ölkələri, okeanları aşıb, quzğun kimi tökülüblər Koreyaya. M. C.. 2. məc. dan. İnsafsız, zalım, çox bahacıl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dovşancıl — is. Çalağan, quzğun … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kor — sif. 1. Görmək qabiliyyətini itirmiş, gözü görməyən. Kor uşaq. Kor qoca. – Kor quşun yuvası öz özünə düzələr. (Ata. sözü). Kor rəssam əlini oğlunun başına çəkərək gülümsədi. İ. Ə.. Kor etmək (eləmək) – gözlərini çıxartdırmaq. <Alı kişi:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
laşə — <fars.> bax leş. <Molla:> Əti çox istəyirəm, leyk pulu ondan çox; Nola, quzğun kimi ta müftə qonam laşə, ətə. M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
leş — is. <fars.> 1. Ölmüş heyvan bədəni, leş, cəmdək. İt leşi. İnək leşi. – Yolun ətrafında sınıq düşmən maşınları, at leşi və əzilmiş toplardan başqa bir şey gözə dəymir. Ə. Vəl.. Məşədi Heybət bizə nişan verirdi: bu qoyun leşidir, bu təknədir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lələdağ — etmək məh. – hirsləndirmək, acıqlandırmaq, dəhşətə salmaq. Qaçaq Nəbi boz ata minib aynalı ilə naçalnikləri, pristavları nə təhər lələdağ edirdisə, Midhəd də quzğun sürüsünü elə pərən pərən saldı. «Qaçaq Nəbi» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pərən-pərən — düşmək (olmaq) – bir birindən aralı düşmək, birbirini itirmək, hərə bir yerə dağılmaq. Balaca uşaqlar ayaqyalın titrəyə titrəyə və ağlayaağlaya pərən pərən düşmüşdülər. C. M.. <Ağasıxan:> Kəndlər xaraba haldadır, hamı pərən pərən olub,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
